March ör Die

Tytuł albumu:Maszeruj albo giń
Artysta:Motorhead

Metainformacje:„March ör Die” to dziesiąty album studyjny brytyjskiego zespołu rockowego Motörhead, wydany 14 sierpnia 1992 roku. Album reprezentuje okres przejściowy dla Motörhead, charakteryzujący się bardziej dopracowaną produkcją i większym naciskiem na melodię i pisanie piosenek. Dzięki różnorodnej gamie stylów muzycznych i tematów lirycznych „March ör Die” ukazuje gotowość Motörhead do eksperymentowania z nowymi brzmieniami, pozostając jednocześnie wiernym swoim korzeniom jako jednego z najbardziej kultowych zespołów w świecie muzyki rockowej.

Trzy interesujące fakty:

1. Współpraca z muzykami gościnnymi:Na płycie „March ör Die” gościnnie występuje kilku znanych muzyków, w tym Slash z Guns N' Roses, Ozzy Osbourne i Michael „Würzel” Burston z Motörhead. Ta współpraca dodaje głębi i różnorodności brzmieniu albumu, a każdy z gości wnosi swój własny, niepowtarzalny styl i energię do utworów, w których się pojawia. Szczególnie zapadające w pamięć gitarowe solo Slasha w utworze „Ain't No Nice Guy” dodaje utworowi bluesowego akcentu.

2. Sukces komercyjny:Pomimo mieszanych recenzji krytyków po wydaniu, „March ör Die” odniósł komercyjny sukces, osiągając 59. miejsce na brytyjskiej liście albumów. Główny singiel z albumu „Hellraiser”, napisany przez Lemmy’ego i Ozzy’ego Osbourne’a, stał się niewielkim hitem i był często emitowany w rockowych stacjach radiowych. Chociaż „March ör Die” może nie jest tak popularny jak niektóre klasyczne albumy Motörhead, pozostaje solidną pozycją w dyskografii zespołu i zyskał oddaną rzeszę fanów.

3. Kontrowersje dotyczące okładki:Okładka albumu, przedstawiająca szkielet ozdobiony sprzętem wojskowym, wywołała kontrowersje po wydaniu ze względu na postrzeganą gloryfikację wojny i przemocy. Niektórzy krytycy i fani zinterpretowali te obrazy jako prowokacyjne i podburzające, podczas gdy inni postrzegali je jako komentarz na temat niszczycielskiej natury działań wojennych. Kontrowersje wokół okładki dodały albumowi tajemniczości i pomogły rozgłos jego wydaniu, jeszcze bardziej ugruntowując reputację Motörhead jako jednego z najbardziej prowokacyjnych i wpływowych zespołów w muzyce rockowej.